Piękno

Piękno jest wsród nas. Wystarczy tylko odpowiednio spojrześ.
Jesteśmy zamyśleni, przytłoczeni dniem codziennym, ciągle gdzieś biegniemy. Sama łapię się na tym, że ciągle coś mi umyka. Czas mijający liczę niedzielami, dniami wolnymi, porami roku... Czas przelatuje mi przez palce.
Nie dostrzegamy, że obok nas przemyka niezauważalnie piękno. Wystarczy czasem tylko pochylić się , zadrzeć głowę do góry, odwrócić się za siebie zobaczyć to co niewidzialne dla zabieganych.
Makro i mikrokosmos zawiera w sobie okruchy piękna. Pozbieraj je i utwórz swój świat ze skarbów których inni nie widzą.

Nie zastanawiamy się nad tym, że trzy wielkie portowe żurawie gdy na nie odpowiednio spojrzymy mogą być trzema pięknymi Gracjami.

Idziesz ulicą i leży liść. Podnieś go, obejrzyj. Jest kolorowy. Zabierz go do domu. To pierwszy jesienny liść.
W lesie dotknij miękkiego mchu. Zobacz jakie to przyjemne.

Po kamieniu idzie robak. To jest jego świat.

Podnieś głowę i spojrzyj w niebo. Stado gołębi lśni w słońcu. A wieczorem gdy już zimny wieczór każe Ci otulić się ciepłym szalem co widzisz na bezchmurnym niebie ? Czyż to nie jest piękne. Księżyc się do ciebie uśmiecha. Może to jedyna uśmiechnięta twarz tego dnia, tego wieczoru.
Poczuj smak. Delektuj się jabłkiem zerwanym prosto z drzewa.

Otworzyłam dzisiaj okno o 7-ej rano. Ciszę zagłuszał trel ptaków. A ktoś mówił, że ptaki śpiewają tylko wiosną. Posłuchałam chwilę. Tylko chłód ranka zmusił mnie do zamknięcia okna.

Na przystanku  jakiś facet przyglądał mi się długo. Poczułam się nieswojo, trochę zła pomyślałam: o co chodzi?  A on tylko powiedział : -Jaka ładna kobieta. Życzę pani miłego dnia -. Przyjechał mój autobus i zdążyłam z radością odpowiedzieć : -Ślicznię panu dziękuję!.

Piękno jest w nas.