Jak mi pomogła twórczość w czasie pandemii i co z tego wyszło

 To było dla mnie wyzwanie ale jednocześnie wspaniała odskocznia od tego wszystkiego co spotkało mnie w minionym roku. Ale wszystko po kolei. Gdy podstępnie wdarł się w nasze życie wirus, a z nim narodowe siedzenie w domu, a u mnie nagła utrata pracy i kłopoty ze zdrowiem zbawienny okazał się telefon od kuzynki , która spytała czy nie wykonałabym albumu dla niej na zdjęcia jej wnuczki, która niedawno przyszła na świat. Z wielką radością a jednocześnie obawami przystąpiłam do pracy. Dokupiłam papiery na tą okoliczność i tekturki i inne dziecięce gadżety. Wszystko rozłożyłam na stole, podłodze bo to przestrzeń niczym, jak mi się wtedy wydawało, nieograniczona  i powoli, bo akurat na brak czasu nie narzekałam w owej chwili, zaczęłam przymiarki, wycinanie, klejenie... Dni, tygodnie mijały a ja ciągle wycinałam kwiatki, buteleczki, zabawki, układałam, kleiłam. W międzyczasie udało mi się znaleźć nową pracę ( hura!!!)  ale czas skurczył się niemiłosiernie. Mijały już nie tylko tygodnie ale i miesiące, pandemia szalała  a ja dalej tkwiłam w tych rozłożonych dziecięcych  papierach. Dziecina rosła a końca albumu nie było widać. Gdy na ulicach rozbłysły choinkowe lampki stwierdziłam że muszę przyspieszyć bo pastelowy świat czekający na mnie w domu, gdy wracałam z pracy, jest ok ale nijak ma się do kolorystyki nadchodzących świąt i  zaraz zapomnę jak wygląda mój dywan a przecież muszę go odkurzyć :-) i jeszcze choinkę kupić ... Przyspieszyłam i zdążyłam nawet wysłać przed świętami wykonany album. Kuzynce album się podobał a ja zachwycona jestem że spełniłam jej oczekiwania.

 Wiem, wiem za dużo piszę tak jak stanowczo za długo powstawał ten album  ale już pokazuję co z tego wyszło.

Kilka szczegółów.

Do albumu wykonałam pudełko.

Ciekawy temat zabawy ogłosiły dziewczyny na blogu "Szuflada"- ZABAWKA . Ponieważ w moim albumie są misie, wózki i inne przedmioty, którymi można się bawić więc zgłaszam album do zabawy.

Pozdrawiam wszystkich, którzy wytrwali do końca :-). Dziękuję za mobilizujące mnie do dalszego haftowania komentarze pod poprzednim postem :-).